To, co cię porusza, denerwuje lub wkurza w zachowaniu dziecka, dalej siedzi w tobie

“Wewnątrz każdego rodzica, poruszonego zachowaniem swojego dziecka, kryje się dziecko, które nie było bezpieczne, gdy zachowywało się w ten sam sposób.” – Amanda Erickson

Co cię porusza, denerwuje, wkurza w dziecku? Jakie jego zachowania, może sposób bycia, za głośny śmiech lub płacz? Pochyl się nad tym jakie uczucia i emocje w tobie to zachowanie porusza. Może tobie jako małej dziewczynce nie można było wyrażać złości i gniewu? Może tobie jako małemu chłopcu nie wolno było płakać? Może nie mogłaś się cieszyć, bo wszyscy wokół byli smutni? A może nie mogłeś robić tego, co chciałeś, bo dopiero musiałeś zasłużyć sobie na to? Lub ot tak, nie dostawałaś od nikogo prezentów, i boli cię, że twoje dziecko skacze z radości i cieszy się głośno, bo dostało coś „bez okazji”? Albo że potrafi powiedzieć „nie” i bezczelnie trwać przy swoim, a nawet odpyskować komu trzeba, a ty byłeś za to samo karany? Może wkurza cię to, że dziecko nie je wszystkiego, co mu nałożysz na talerz, a ty sama musiałaś zjadać bez szemrania całą nałożoną przez rodzica porcję i siedziałaś przy stole dopóki nie zjadłaś? Może “nosi cię ” kiedy widzisz, że dziecko się nudzi albo odpoczywa i szukasz mu zajęcia , bo tobie nie można było siedzieć bezczynnie? Może złości cię beztroska dziecka, jego powolność, bo ty musiałeś robić wszystko na „tip top” , a za ociąganie się była awantura lub kara?….